تارنمای رسمی عبدالکریم نعناکار غدیر؛ تجلی کمال دین و عید بزرگ ولایت
در تاریخ ادیان و ملل، روزهایی هستند که سرنوشت‌سازند و عمق معنای آن‌ها تا ابد در جان حقیقت‌جویان باقی می‌ماند. در میان این ایام، روز غدیر جایگاهی استثنایی دارد؛ روزی که قرآن آن را «یوم اکمال دین» نامید و اهل‌بیت علیهم‌السلام آن را «عیدالله الأکبر» خواندند. این روز، روز تثبیت ولایت و امامت در جامعه اسلامی است؛ روزی که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، به فرمان خداوند، دست امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: «مَن کُنتُ مَولاه، فَهذا علیٌّ مَولاه.»
اهمیت غدیر تنها به خاطر یک اعلام سیاسی یا بیعت ظاهری نیست؛ بلکه به خاطر آن است که در این روز، ساختار رهبری امت اسلامی برای دوران پس از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، به‌طور الهی تعریف شد. غدیر، حلقه اتصال نبوت به امامت است. به همین دلیل، خداوند در آیه ۳ سوره مائده فرمود:
الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ دِینِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْیَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتِی...
این آیه نشان می‌دهد که نه نماز، نه روزه، نه جهاد، بلکه فقط واقعه غدیر است که دین را کامل و نعمت را تمام کرده، و دشمنان را از انحراف دین، مأیوس ساخته است. چرا؟ چون بدون رهبری الهی، دین همچون کشتی بی‌ناخداست، و امت بی‌ولایت، به آسانی در طوفان تحریف، گم می‌شود.
ولایت، ستون خیمه اسلام است. غدیر، روز تثبیت این ستون است. در این روز، اسلام از یک دین فردی، به یک نظام اجتماعی و سیاسی ارتقاء یافت. از همین روست که دشمنان می‌کوشند این حقیقت را پنهان کنند یا به حاشیه ببرند.
بنابراین، غدیر نه‌تنها جشن یک روز، بلکه پروژه‌ای تمدنی برای همه دوران‌هاست. آن را باید به‌درستی شناخت، گرامی داشت و در بازسازی هویت دینی و اجتماعی امت، محور قرار داد.
اللهم عجل لولیک الفرج